نمایندگان 14 سازمان مقاومت در فلسطین به دعوت چین در پکن گرد هم آمدند و پس از بررسی چند جانبه مسائل برای ائتلاف ملی و اقدام مشترک علیه رژیم اشغالگر صهیونیستی و همدستان آن، روز دوشنبه22 جولای بیانیه مشترکی تحت عنوان «بیانیه پکن» منتشر کردند.  بلافاصله پس از این اقدام، نخست وزیر قاتل رژیم غاصب صهیونیستی به آمریکا سفر کرد. به او حق سخنرانی در کنگره آمریکا داده شد و مقامات تهدید کردند که افرادی که سخنرانی را قطع کنند، بازداشت خواهند شد.

اگرچه محتوای کلی متن این بیانیه مهم است اما در اینجا به اختصار به برخی از موارد آن اشاره خواهم کرد. پیش از هر چیز موضوع میزبانی چین حائز اهمیت است  که نباید از آن غافل شد. البته خواسته ما این است که چنین جلسه‌ای به میزبانی کشوری از جهان اسلام برگزار می‌شد و به طبع آن رویکرد کشور مزبور نیز می‌توانست آنقدر مؤثر باشد که موضع مشترک جهان اسلام را رهبری کند. اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد.

البته سازماندهی و میزبانی چنین نشستی برای چین کاملا سیاسی و استراتژیک است و مبین این واقعیت است که آرمان فلسطین جایگاه مهم و اولویتی در جنگ جهانی قدرت دارد. اما از آنجایی که موضع آمریکا به نفع رژیم غاصب صهیونیستی در این موضوع بسیار روشن و قطعی است، متأسفانه دولت‌های جهان اسلام از هرگونه اقدام جسوری که به معنای مقابله مستقیم با آمریکا در این موضوع باشد، اجتناب می‌کنند. اما از آنجایی که چین می‌تواند مستقل‌تر در این زمینه عمل کند، در برگزاری چنین رویدادی برای ارزیابی جنبه‌های مردمی و استراتژیک مسئله فلسطین مشکلی ندارد.

مقاومت فلسطین که در حال حاضر به مبارزه برای بقای خود در برابر رویکرد وحشیانه رژیم غاصب صهیونیستی که نه تنها از نظر دیپلماتیک و اقتصادی بلکه از لحاظ نظامی نیز مورد پشتیبانی آمریکا و امپریالیسم غرب است، ادامه دارد؛  بدیهی است که نیازمند حمایت بین‌المللی می باشد.

از این رو، آرمان‌گرایانه خواهد بود که انتظار داشته باشیم مقاومت فلسطین  دست یاری که  به سویش دراز شده را در پس بزند و از فرصتی که فراهم استفاده نکند.  اما ناگفته نماند، این رابطه که ناشی از وضعیت پیش روی مقاومت فلسطین است، تغییری در موضع و رویکرد ما در قبال چین ایجاد نمی کند.

نشست چین و بیانیه پایانی پکن، قبل از هر چیز از نظر رد قاطعانه نقشه‌های صهیونیستهای قاتل و قدرت‌های امپریالیستی حامی آنها در مورد مردم فلسطین و آشکار ساختن اتحاد همه سازمان‌های مقاومت حائز اهمیت است.  مقاومت فلسطین در بیانیه مورد بحث تاکید کرد که فرمول مدیریتی یا راه حلی را که صهیونیسم اشغالگر و قدرت های امپریالیستی پشت سر آن بر آنها تحمیل می کنند را نمی پذیرد و بر موضع خود با در نظر گرفتن حقوق و اولویت های مردم فلسطین، پافشاری می کند.

بیانیه پکن از این جهت نیز معنادار است که نشان می دهد مقاومت و مبارزه واقعی با اشغالگری صهیونیستی نه تنها انتخاب یک تشکیلات خاص، بلکه گزینه مورد توافق کل مردم فلسطین و جنبش های مقاومت، می باشد. این وضعیت به معنای پیامی به صهیونیست‌های اشغالگر و حامیان آنها است که تا زمانی که اشغال سرزمین‌های فلسطینی ادامه دارد، مقاومت پایان نخواهد یافت و به هر قیمتی ادامه خواهد داشت.

مقاومت اسلامی که در حال حاضر رهبری مبارزه برای حقوق و آزادی با اشغالگران را بر عهده دارد، با شرکت در این نشست و امضای بیانیه پایانی آن، یک بار دیگر نشان داد که مسئله جدال برای قدرت سیاسی در فلسطین نیست، بلکه مبارزه برای حقوق مشروع مردم فلسطین که حقوقشان غصب و اراضی شان اشغال شده، می باشد و آماده همکاری برای تحقق این امر است.

شرح حال نویسنده مقاله :

احمد وارول در سال 1962 در آرتوین به دنیا آمد.پس از اتمام دوره ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان در آرتوین، تحصیل در دانشکده الهیات دانشگاه آنکارا را آغاز کرد.وارول از اینجا فارغ التحصیل شد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته حدیث در دانشکده الهیات دانشگاه مرمره به پایان رساند.وارول که از سال 1984 در عرصه مطبوعات فعالیت داشت، ابتدا به عنوان مسئول اخبار خارجی مجله اسلام شروع به کار کرد.

بعدها به مجله «التین الوک» نقل مکان کرد و بخش «جهان اسلام» را در آنجا تهیه کرد. احمد وارول در حین کار در این مجله سردبیر انتشارات ارکام بود و همچنین بخش اخبار خارجی هفته نامه «وحدت» را تهیه می کرد و مطالبی درباره جهان اسلام برای این روزنامه می نوشت. او به مدت چهار سال بین سال های 1375 تا 1379 به عنوان سردبیر ماهنامه وحدت فعالیت کرد.

استاد احمد وارول که در بسیاری از ارگان های ادواری مقالاتی در مورد سیاست خارجی به طور کلی، جهان اسلام و آرمان فلسطین به طور خاص منتشر کرده است، همچنان در روزنامه ینی آکیت درباره تحولات جهان اسلام می نویسد.

ملاحظات کارشناسی :

در پی نشست گروه های فلسطینی در چین ، ترکیه نیز برای عقب نماندن از قافله تحولات منطقه ای بلافاصله محمود عباس را به ترکیه دعوت کرد که ایشان دعوت دولت ترکیه را نپذیرفت و باعث عصبانیت آقای اردوغان شد و از محمود عباس انتقاد کرد .

بدنبال عدم پذیرش دعوت اردوغان از سوی محمود عباس، برای فعال نشان دادن ترکیه در تحولات منطقه ای آقای اردوغان سخنرانی تندی را برعلیه رژیم غاصب صهیونیست کردند و گفتند : همانطور که در قره باغ ، لیبی وارد شدیم و معادلات را به هم زدیم در فسلطین اشغالی نیز وارد می شویم.  برخی از تحلیل گران ترک گفته های اردوغان را مانند موضع گیری اش در نشست داوس در مقابل شیمون پرز می دانند یعنی صرفا برای اقتاع وجلب توجه افکار عمومی جهان اسلام می دانند و برخی از تحلیلگرها نیز سخنان اردوغان را برای عقب نماندن از تحولات منطقه و سهم خواهی در منطقه می دانسته اند .

منبع خبر:https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/ahmet-varol/filistinli-orgutlerin-pekin-bildirisi-46046.html